Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Χριστός ανέστη!

.
Χριστός ανέστη! Φωνάζανε όλοι
Και της αγάπης δίναν φιλιά.
Ήταν για όλους μεγάλη σκόλη.
Αλλά περάσαν πια τα παλιά.

Τώρα σαν έρθει το Πάσχα πάλι,
Βρίσκει σε όλα διαφορές,
Στην Οικουμένη λύπη μεγάλη,
Παντού πολέμους και συμφορές.

Βρίσκει το μίσος αντί γι’ αγάπη,
Βρίσκει τα λούλουδα όλα ξερά,
Αντί γι’ αλήθεια βρίσκει απάτη,
Δάκρια βρίσκει αντί χαρά.

Τα βρίσκει όλα ξερά μαραμένα
Τα έθιμα κείνα τ’ αγνά τα παλιά.
Στα χείλη μας βρίσκει νεκρά ,πεθαμένα
Τ’ ανθάκια εκείνα που τα λεν φ ι λ ι ά !

Και να! Τώρα πάλι φωνάζουνε όλοι
«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» τη μέρα αυτή .
Είναι για όλους μας μεγάλη σκόλη,
Μα, η κ α ρ δ ι ά μας είναι κ λ ε ι σ τ ή !!!
.
Μυτιλήνη 1944 - Κατοχικό Πάσχα -

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Η κρίση στα μυτιληνιά...


Ουλ’ φουνάζειν γι’ αυτήν’ τ’ κρίση
τσι για του κακό μας χάλ’ ,
ξαφνικά έδγιτς π’ μας ήρτει
σα βουλάδα στου τσιφάλ’.

Λες τσι πρώτα ήνταν ούλα
μεσ’ του γέλιου τσι τ’ χαρά .
μα ξιχάσαμι σα π’ λέμι,
«μι τσ’πουρδές ε! Βαφς αυγά».

Όσα είχαμι ε! Φτάναν.
θέλαμι τσι ποιό πουλλά,
αυτουτσίνητα τσι σπίτια.
Αλλά πούνταν τα λιφτά ;

Έδγιτς δα πλαλήξαμ’ ούλ’ μας
στ’ Τράπιζές μας για δανκά,
τσ’ όσου για να ξουφληθούνι....
έχ’ η Θιός μαθές γι’ αυτά.

Βλεπς οι Τράπιζις φουνάζαν
«έλα πάρι όσα θες».
Τσι πουλλοί άμυαλ’ τα πήραν
για να παν διακουπές.

Εμ’ σαν εχς μθαλά πιτνίσα
κι ότ’ συ πούν ισύ πλαλείς,
ε! Του ξέρς π’ θα νέρτ’ η μέρα
που θα χάγς τσι του βρακίς ;

Έτς λοιπόν μι πάρ’ αβέρτα
τα λιφτά κάναν φτιρά
τσι οι Μπάνκις απουμείναν
φουρτουμένεις μι’ χαρτιά.

Κι ούλ’ αυτοί που τα χρουστούνι
απουρούνι : « Έλα δα ! ,
π’ θα μας πάριτι του σπτέλ’ μας!!
Έλα Ξτε τσι Παναγιά!!!»

Έδγιτς πήρι μπρος η κρίση
τσ’ ε! Του πήραμι χαμπάρ,
πως γηνούκαμι χειρότιρ’
απού μλάρια τσι γαδάρ.

Τ’ κρίς για να ξιφουρτουθούμι,
θέλ’ απουμουνή μιγάλ’,
ως να ξιδιαλείν’ του πράμα
τσ’ έρτ’ η νους μας στου τσιφάλ’.

Άμα σμαζιφτούμι μπάριμ,
Κάτι τις μπουρεί νε γίν’.
Γιατ’ αλλιώς έδγιτς π’ τα βλέπου,
θα φουνάξουμι «γκιανγκίν».

Γι αυτά κ’πμάρη’μ που τραβούμι
ούλ’ μας ως τσι του μουρέλ’ μας,
πρέπ να του παραδιχτούμι:

Τα ’θιλι δα του κουλέλ’ μας.
.
Θ. Σ. Μ. (Αρίων)
(Για μετάφραση απευθυνθείτε διά μέσου των σχολίων)