Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Αψλές ιπισκίψεις στ’ Μυτιλήν!


 Αχ μουρέλι’μ ! Πήγαν!. Είδαν τσι παγήκαν! Τι απάντιχις να σ’πουν;
«βγάτι σείς , μέσ’ απ’ του σπτέλ(ι) σας; Απαντέχειν άλλ(ι) να μπούν;!

Πήγαν στ’ Μώρια. Στου λιμάν(ι) μας. Είδαν τσούρμου τς ναυαγοί,
Τσ’ πρόσφυγις κι τσ’ μιτανάστις, παστουμέν(ι) που’ν, σα τσ’κουλοί!

Είδαν, νιοί ’τσι κουπιλούδις, τς μουρέρια μια σταλιά,
Παλ(ι) καρέλια τσι παππούδις, μι γγουλέλια αγκαλιά.

Ένα τσούρμου αλαφιασμένου π’ γλίτουσι απ’ του κακό
Κι είνι κι φχαρηστιμένου, που ε πνίγκι στου γιαλό!

Είν’ αθρώπ  όμους που θέλειν, τσι να φάν τσι να κμιθούν.
Κι οι ντόπγ’ ότ κι να κάνιν, να τσ’ βουλέψειν ε μπουρούν!

Φτάν(ι) η φτώχια βρε η θκιάντουν, π’ τς ’έχ(ι)’ μαδίς ως του πιτσί!
Κι όμους προυσπαθούν κι τς δίνειν κι απ’ του μσό ντουν του ψουμί!

Τώρα οι Τρανοί που είδαν, του τι γίνιτι στου Νσί, θα τσ’ νοιαστούν!
Βρε κι θα στείλειν, του μπιλιέτου για τ ’Γιουρώπα, ρούχα κι καλό φαγί!

Τσ’ δ’ωκαν, ούλ(ι)’ ντουν κι υπουσχέσεις μπόλκις, κι όμουρφις, πουλλές

Π’ άμα κ τς σαλαγίκς  μυρίζιν, πιο... όμουρφα κι απού πουρδές.                                                    

Θουδουρής Μ.   Αθήνα 06/10/2015