Μ ο ν α ξ ι ά

Πολλοί την έχουν νοιώσει στη ζωή,
Πολλοί την έχουν τραγουδήσει ,
Άλλος με μια διάθεση πικρή
Κι άλλος, την έχει εξυμνήσει.
---
Σε άλλους είν’ μαρτύριο σωστό
Που τη καρδούλα τους πλακώνει,
Μαζί της δεν περνούν ούτε λεπτό
Λες κι η ζωούλα τους μ’ αυτήν, τελειώνει.
---
Στη νιότη είν’ παρηγοριά τρανή,
Οι προδομένοι τη ζητάνε,
Αυτή τους γαληνεύει τη ψυχή
Κι έτσ’ οι καρδιές, παύουνε να πονάνε.
---
Μα κει που είναι τύραννος φριχτός
Και που συχνά την έχουνε παρέα,
Είν’ τα μαλλιά τα άσπρα, δυστυχώς.
Κι έτσι ξεχνάνε,` η ζωή αν είν’ ωραία.
---
Γι’ αυτό και γω καθώς θωρώ
Χιόνια να’ χουν γεμίσει τα μαλλιά μου ,
Τον Ύψιστο Θεό παρακαλώ,
Τη μοναξιά να την κρατήσει μακριά μου.
---
Η ζήση είν’ ωραία να τη ζεις
Και με παρέες να γλεντάς τις ομορφιές της.
Κι η μοναξιά ας μένει μοναχή,
Με τις μοναχικές , κρύες βραδιές της.-
--- ---

Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-13/12/2009