Η μαϊμού

               Η  μαϊμού

   .................................................

Μ’ ένα λουράκι τη κρατούσε ο τσιγγάνος

κι αυτή πηδούσε  από δω και από κει,

Ένα ντουέτο η μαϊμού κι αυτός ο πλάνος ,

στις γειτονιές γυρνούσανε για  το ψωμί .

Έκανε χίλια δυο παιχνίδια η καημένη ,

αστεία ,τούμπες και γκριμάτσες πονηρές ,

μα σαν σταμάταγε για λίγο κουρασμένη

απ’ το τσιγγάνο έτρωγε δυο τρεις ξυλιές ..

Ότι μπορούσε έκανε η κακομοίρα ,

έτσι να βγάλουν δυο δεκάρες για φαΐ .

Αυτή’ ναι , δυστυχώς, τ’ αδύνατου η μοίρα

σαν του κρατά ένας «τσιγγάνος» το λουρί!

Ότι κι αν κέρδιζαν εκείνος το σκορπούσε

τα βράδια στη παλιά ταβέρνα για κρασί !

Η φουκαριάρα η μαϊμού τι κι αν πεινούσε ;

Ποιος τη λογάριαζε αυτήνε τη φτωχή ;

Έτσι συμβαίνει , τι να πω , μη το ξεχνάμε .

Αυτός εκεί που μας κρατάει το λουρί

δεν νοιάζεται καθόλου αν εμείς πεινάμε .

Ξέρει μονάχα να μας βγάζει το ζουμί !

Μα όταν η  φτωχή μαϊμού παραπεινάσει,

δεν ξέρω τι μπορεί αλήθεια να συμβεί ,

μπορεί το χέρι του τσιγγάνου να δαγκάσει .

Κι ας γίνει , ότι είν’ Θεέ  μου , να γενεί !!!

                    ***---***

           Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-26/05/2010