Αν γινότανε
Ειρήνη.....
-------------------------------
Ήλιε μου βγες και φώτισε
ετούτη δω τη Γη .
Φώτισε τους ανθρώπους της κι
αυτούς που κυβερνάνε ,
να διώξουν απ’ τη σκέψη τους πολέμου συλλογή .
Να σταματήσουν κάποτε όλο να
πολεμάνε .
Το αίμα όταν χύνεται , δεν
χάνεται στη γη !
Μένει εκεί κι αδιάκοπα κι άλλο αίμα ζητάει
κι έτσι δεν ησυχάζουμε
αλίμονο στιγμή ,
ξεχνώντας πόσο η καρδιά στο πόλεμο πονάει .
Κανόνια κι όπλα φονικά, τη
συμφορά ξερνούν ,
τα πάντα ερημώνοντας που θα βρεθούν μπροστά τους
κι απ’ τους ανθρώπους
παίρνουνε αυτούς που αγαπούν ,
ρημάζοντας την ύπαρξη ,
πιότερο τη καρδιά τους .
Αχ να γινόταν κάποτε η
σύνεση να ρθει
Κι’ όλοι μας να ζητούσαμε επίμονα
ΕΙΡΗΝΗ !
Δεν θα’ βρισκε ο πόλεμος τόπο για να σταθεί !
Σαν το
Παράδεισο η Γη , τότε θα είχε γίνει !
Τα λούλουδα θα γέμιζαν όχι
μόνο βραγιές .
Λουλούδια θα ξεπρόβαλαν και
μέσ’ ατ’ τα κανόνια ,
που δεν θα είχαν , άλλο πια ,
οβίδες φονικές
κι ούτε θα άκουγες φωνές να κράζουν για συμπόνια .
Ο ήλιος θα ταξίδευε ψηλά στον
ουρανό ,
σ’ ένα γαλάζιο ουρανό που θα
γεννά ελπίδες .
Δεν θα τον έσκιαζαν ποτέ
σύννεφα σαν κι αυτό
π’ αλίμονο σκορπούν στη Γη , πολέμου καταιγίδες !
-----////-----
Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-12/11/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου