Α π ο κ ρ ι ά

Άνξει χτες του τριώδιου ,
ωχ Παναγιά μ’ φουρτούνις !
Θα πηξ η κόσμους κι η ντουνιάς
κι φέτους μι μουτσούνις .

Ε φταν’ όσις ουλουχρουνίς
βρισκόντιν δω μπρουστά μας
κι μας ζαλίζιν του τσιφάλ
κι πρήζιν τ’ απαυτά μας ;

Μον’ θά’χουμι κι άλλις πουλλές,
κινούργις κι μουντέρνις,
π’ θα χουρουπδούν σα τσ’ παλαβές
μέσα σ’ ούλις τσ’ ταβέρνις ;

Η Πάτρα κι άλλις γειτουνιές
θα πήξιν απ’ τσ’ κουκόνις .
Άλλις θα γίνιν δούκισσις
κι άλλις θά’ νι μαντόνις .

Άλλις μι ρούχα παρδαλά
καπέλα κι ουμπριλίνα
κι άλλις τσιτσίδια ! Ωχ μανά !
Θ’ αναστινάξ γι’ Αθήνα.

Θα’ νι μουρά αμούστακα
ι γερουμπαμπαλίδις .
Άλλ’ θά’ νι ντμεν’ σα πειρατές
κι άλλ’ ντουν σα.. δισποινίδις .

Ουλ’ ντουν θα πδουν κι θα λαλούν,
Ουλ’ ντουν θά’ νι μια κβάρα,
λες μύγια τσ’ έκατσι στου ζνίχ
κι τς’ ήρτει παλαβάδα !

Κουρδέλις κι μι κουνφιτιά
τσι δρόμοι θα γιουμίζιν
κι μουζικές κι γι φουνές
τ’ αφτιά μας θα ζαλίζιν.

Κι έδγιτς πθα ν’είμαστι ζαλζμέν
θα μπιρδιφτούμ’ αλήθεια .
Στν ‘ αλήθεια τούτα γίνουντι
ή είν’ στα παραμύθιά;

Μι τέτοια κρίσ’ που έχουμι,
γιατί τόσοιν’ παράδις,
σι φιέστις κι βιγκαλικά
κι τριλουμασκαράδις;

Βρε σα δε βάλουμι μυαλό
να κάτσουμι στ’ αυγά μας,
αγάντα τι μασκάριμα
θα δούμ’ απ’ τα μουρά μας !

Ας σμαζιφτούμι βρε πιδιά
κι όσου για μασκαράδις
μας φτάνιν έφτιν’ πό’ χουμι .
έφτιν’ π’ μας τρων τς παράδις !

Αυτοί εν έχειν καλιντάρ
τριώδια κι χρόνου .
Είν’ μασκαράδις βεριτάμπλ

κι πάνι μι του νόμου !!!

Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-26/01/2010