Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Σε μιά κοπελιά

Σε μια κοπελιά
---------------------
Αχ, με τις πρώτες τις ζεστές του ήλιου τις αχτίνες
που σπάσανε του Γεναριού τη μαύρη παγωνιά,
οι μυγδαλιές βιαστήκανε κι αρχίσανε κι εκείνες
ν’ απλώνουν τα ανθάκια τους στου ήλιου τα φιλιά .
---
Δεν σκέφτηκαν πως ο χιονιάς πίσω ακόμα μένει
του ήλιου τα χαμόγελα πως είν’ προσωρινά,
έτσι η πρώτη του βοριά πνοή πού’ν παγωμένη
τα λουλουδάκια σκόρπισε στου δρόμου τα νερά .
---
Και μείνανε οι μυγδαλιές γυμνές , ξεθωριασμένες
να καρτερούν οι άμυαλες την Άνοιξη να ρθει .
Μ’ αλίμονο όταν θα ρθει, θα μείνουν ντροπιασμένες
για την τόση βιασύνη τους ,ν’ αρχίσουν τη ζωή .
---
Γι’ αυτό και συ κοπέλα μου να μη βιαστείς ν’ ανθίσεις !
Θα ρθει η ώρα μόνη της , δεν είναι μακριά
απ’ έρωτα κι από φιλιά χρυσή μου να μεθύσεις
και μια αγάπη άδολη να νοιώσεις στη καρδιά .
---
Μη σπαταλήσεις τους ανθούς πού’χεις μέσ’ τη καρδιά σου .
Αυτοί θε να σου χρειαστούν σα θάρθει η στιγμή ,
τ’ αγόρι π’ ονειρεύεσαι νά’χεις στην αγκαλιά σου
κι αντάμα οι δυο ν’ αρχίσετε τη νέα σας ζωή .
---
Της μυγδαλιάς κι αν πέσουνε τ’ άνθια αυτό το χρόνο,
καινούργια θε να βγουν ξανά την άλλη τη χρονιά .
Σε σένα όμως μια φορά θ’ ανθίσουνε και μόνο !
Γι’ αυτό και συ μη τα πετάς με τόση απονιά !
--- ---



Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-19/02/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου